سبک‌های rogue-lite و roguelike در طول سال‌ها در پرطرفداری افزوده‌اند. این بازی‌ها چالشی هستند که در آن بازیکنان تلاش‌هایی با قابلیت‌ها و عناصر تصادفی مختلف انجام می‌دهند که به طور کلی بازیکن را مجبور می‌کنند که برای هر تلاش از ابتدا یا نزدیک به ابتدا شروع کند. آن‌ها از بازی Rogue سال ۱۹۸۰ به وجود آمده‌اند که بسیاری از مکانیک‌های اکنون به عنوان عناصر ثابت این سبک محسوب می‌شوند.
اما تفاوت بین rogue-lite و -like همیشه گیج‌کننده بوده است، بنابراین از یک کارشناس از Evil Empire، هم‌توسعه‌کننده Dead Cells، خواستیم تا آن را برای ما توضیح دهد. لوسی دواگنیه کارگردان بازی The Rogue: Prince of Persia (یک rogue-lite) است و این زیرسبک‌ها را به این شکل تعریف می‌کند.
“Roguelike مانند بازی Rogue است، یک بازی است که شما بازی می‌کنید، می‌میرید، مجدداً شروع می‌کنید، اما هیچ چیز بین تلاش‌های شما نگهداری نمی‌شود. شما همیشه بازی را از صفحه خالی شروع می‌کنید.
Rogue-lite ممکن است برخی امکاناتی مانند ارتقاء‌های دائمی و بهبود‌ها اضافه کند که تلاش‌های آینده‌ی شما – تلاش‌های آینده‌ی شما – را آسان‌تر کند و سیستم‌های پیشرفتی وجود دارد که در roguelikes وجود ندارد.”
امیدم این است، و این طرح را به دواگنیه ارائه دادم، که از پسوندهای -lite و -like از نام سبک کناره‌گیری کنیم و فقط به همه بازی‌ها به عنوان متعلق به سبک Rogue اشاره کنیم. Dead Cells، Hades، Undermine، Returnal، و غیره دیگر به عنوان نسخه‌های rogue-lite و roguelike محسوب نمی‌شوند – آن‌ها همه بازی‌های Rogue هستند.
“بله، حتی در حال حاضر بازی‌هایی مانند Spelunky وجود دارند که قسمتی از Rogulikes هستند، اما سیستم‌های پیشرفتی با محتوای جدیدی که می‌توانید دریافت کنید، پیشنهاد می‌شود، پس شاید rogue-lite باشد؟ شاید roguelike؟ آن‌ها Rogues هستند.”
